reisverslag Spanje 2016

Reisverslag 2016

Met de camper al rondtrekkend naar Almería in Spanje

We hebben heel de maand oktober vakantie. Op naar Spanje. Al rondtrekkend willen we veel gaan bezichtigen en van de zon en zee genieten.

Op vrijdagochtend pakken we de laatste spullen in en tegen 11.00 uur rijden we aan. We gaan via Parijs. Bijna heel de dag schiet het lekker op. Eind van de middag begint het flink te regenen. Met onze Garmin (navigatie) zoeken we een camperplaats (CP). Er moet er één in het klein plaatsje Theillay zijn. Dat ligt 12 km. voor Vierzon. Daar gaan we kijken. We volgen een mooie, smalle slingerweg dwars door de bossen. Een half uurtje later arriveren we op de plek van bestemming. Het is een P met een sanistation bij de brandweer en begraafplaats. Er staan (nog) geen andere campers. We rijden eerst nog een rondje door het plaatsje. Op het kerkplein staat een pizza-kar die druk bezocht wordt. Wij hebben eigenlijk ook wel honger en stoppen er om een pizza te bestellen. We worden vriendelijk geholpen. Ze hebben verschillende verse ingrediënten liggen. Met veel verontschuldigingen leggen ze uit dat de wachttijd driekwartier is. Dat maakt ons niet uit. Vanwege de regen wachten we in onze bus. Vandaar uit kijken we recht op de pizzabakker. We verbouwen het zithoekje voor in de bus, zodat we daar dadelijk onze pizza kunnen eten. Na een half uur zwaait de pizzabakker al naar ons. De pizza's smaken erg goed. Hierna rijden we terug naar de P en relaxen met een boek. Als het eindelijk droog is, willen we frisse lucht opsnuiven. We wandelen door het dorp. Wij slimmeriken gaan op pad zonder paraplu en daar krijg je dan spijt van. Ter hoogte van het kerkplein begint het te gieten. Bij een woonhuis schuilen we onder een afdakje. Het wordt echter niet minder. Dichtbij hebben we net de dorpskroeg gezien. Hier rennen we naar toe. Eenmaal binnen worden we vriendelijk welkom geheten. De "bazin" geeft ons een hand. Een jongen aan de bar begint in het Engels aan ons te vragen of de pizza heeft gesmaakt. De pizzabakker zelf is er ook. Hem duidelijk gemaakt dat de pizza's heerlijk waren. Na een biertje en inmiddels wat droger weer terug naar de bus. Op de CP komt er net een andere camper op het plein staan. We duiken al snel het bed in. 's Nachts horen we het verschillende keren hard regenen. 655 km.

Na een goede nachtrust staan we met droog, maar fris weer op. Ik maak na het ontbijt een korte wandeling om de omgeving bij daglicht te bekijken. Het ziet er netjes uit. Het is ook een rustige plek. Weinig verkeer. Voor op doorreis een prima cp. Halverwege de ochtend rijden we aan. De buren zwaaien ons uit. De hele dag is het weer erg wisselend. We rijden een mooie route en het is rustig op de wegen. De A75 is tolvrij, behalve de mooie brug van Millau. Deze gaat hoog over rivier de Tarn en is een bezienswaardigheid. Eind van de middag arriveren we bij vrienden van ons. Zij wonen in de buurt van Narbonne. Onze bus kan bij hun op de oprit staan, waar we vannacht blijven slapen. De hele avond zitten we buiten onder het genot van een hapje en een drankje. We hebben genoeg om over bij te praten. Tegen 24.00 nemen we afscheid van elkaar, want onze vrienden vertrekken morgen al heel vroeg voor een korte vakantie. Wij kunnen dan gewoon blijven liggen. 628 km.

Brug van Millau Collioure

Om 9.30 staan we op en rijden meteen naar het dichts bij zijnde winkelcentrum. Hierr kopen we broodjes en daarna cappuccino bij Mc. Donalds. We bekijken wat we vandaag willen gaan doen. En dat is richting Roses via een mooie kustroute. Het is nog bewolkt en fris, maar het gaat beter worden.....volgens de voorspellingen. Bij Collioure stoppen we. Het is een klein, oud, pittoresk kunstenaarsdorp. We slenteren hier 2 uur rond. Het is mooi, maar wel erg toeristisch. We lunchen bij de bus en rijden verder naar Roses. Deze route is echt heel mooi. In Roses rijden we meteen naar camping Jon Carmar. Het is er druk. Na dat we eindelijk zijn ingecheckt en de bus op een plek hebben gezet, lopen we naar de boulevard. Hier maken we een flinke wandeling van. Vanwege dat het hard afkoelt, gaan we terug naar de camping om wat warmers aan te doen. Later gaan we weer terug om te eten. Bij een restaurant smullen we van de tappas en een lekker toetje. We krijgen nog een likeurtje van het huis. Met een flinke omweg lopen we terug naar de bus. 180 km.

Voor 9.00 uur zijn we al wakker en op. Het is bewolkt. Jammer. We gaan weer verder, maar eerst ontbijten, douchen en het servicepunt bezoeken. Eind van de ochtend rijden we via een mooie route het binnenland in naar Peratallada. Dit is één van de best bewaard gebleven middeleeuwse dorpjes in heel Spanje. Het dorp is geheel gebouwd op rotsen. Doordat Peratallada rond een kasteel is gebouwd ontstond hier een typisch middeleeuws centrum met smalle straatjes, poorten, bruggen en arcaden. We slenteren er een hele tijd rond en genieten. De zon laat zich inmiddels ook zien. Eindelijk. Op een terras rusten we uit met een paar tappas. Daarna rijden we een stukje verder. 10 Kilometer, om precies te zijn, naar het kleine dorp Pals. Ook hier weer een mooi historisch centrum. We klimmen en dalen door de smalle straatjes en komen uit bij een mooi uitzichtpunt. Voor vandaag hebben we nu genoeg bezien en gelopen. We rijden in een klein half uurtje terug richting kust en genieten een paar uurtjes van de Spaanse zon op het strand. Eind van de middag bekijken we waar naar toe te gaan. Het wordt CP. Empordarea in Palamós. Het is een nette, ruime Cp met alles er op en er aan. 'S avonds gaan we met de fiets op pad. We willen naar het centrum. De jongen van de CP heeft de weg uitgelegd, maar het is toch even zoeken. We rijden verkeerd. Gelukkig verdwalen we niet, doordat we ineens de weg herkennen. Hier hebben we vanmiddag namelijk met de bus gereden. Eenmaal op de boulevard fietsen we naar het centrum. Daar zien we al snel een klein, drukbezocht restaurantje. We hebben geluk, er is nog net 1 tafeltje buiten vrij. Onze magen worden goed gevuld. Ze komen steeds met lekkere tappas langs. Daarna fietsen we nog even langs de haven. Eind van de avond terug naar de cp. Het laatste stuk is een stevige klim. Op de cp is iedereen al in slaap. We nemen nog een afsluiter en proosten op deze topdag! 82 km.

Peratallada Pals

Als we opstaan is het nog wat bewolkt, maar het trekt al snel open. Louis gaat op de fiets brood halen. Beneden aan de weg zit een grote supermarkt. Dat is ongeveer 500 meter. Naar beneden hoef je niet te trappen, maar naar boven.... pff. We brengen de ochtend bij de bus door. 's Middags fietsen we in 10 minuten naar het strand. Hier brengen we de middag door met een goed boek. Eind van de middag gaan we eerst naar de supermarkt. Even flink inslaan om vanavond te barbecueën. We hebben een fijne avond op de CP. Dit is zeker een plek om te onthouden.

We gaan weer verder. Na het ontbijt maken we alles schoon en rekenen € 12,00 af. Geen geld voor zo'n mooie, schone CP. We gaan eerst boodschappen doen en tanken de bus vol. De diesel is hier erg goedkoop. We rijden een soort route National naar Quart. Dit is een plaatsje voor Girona. Er is een gratis CP in Quart met servicepunt voor 4 campers. Tegelijkertijd met ons komt er een ander Nederlands stel met camper aan. Daar staan we een poos mee te buurten en wisselen informatie uit. Hierna halen we de fietsen van de bus af. Girona ligt hier ongeveer 5 a 6 km vandaan. Er loopt een fietspad op de plek waar vroeger een spoorbaan was. Het is vlak en afwisselend qua omgeving. In Girona aan gekomen is het minder simpel. Dit in verband met eenrichtingsverkeer. Dan loopt het fietspad weer daar en dan weer daar, maar het is ons gelukt om bij het centrum te komen. Daar stallen we de fiets en gaan te voet verder. Het is veel klimmen en dalen. Vaak met trappen. Je moet hier goed ter been zijn. Maar het is een hele mooie stad met onder andere La Catedral de Santa Maria, de oude joodse wijk El Call en Portal de Sobreportes, dit is de Romeinse toegangspoort. De oude stadsmuren met torens en uitzichtpunten en de hangende, gekleurde huizen met de brug van Gustave Eiffel over de rivier de Onyar zijn ook erg mooi. Op de gezellige pleintjes zijn veel terrassen te vinden. Hier rusten we af en toe uit. Op de linkeroever van de Onyar bekijken we het moderne Girona. Eind van de middag fietsen we weer terug naar Quart. Op de CP. is het druk geworden. Er staan 8 campers. We blijven vannacht hier. 39 km.

Girona Girona

Vroeg in de ochtend maakt een mug ons wakker. Grr. Weer wat later begint het flink te regenen en te onweren. Daarom draaien we nog eens om en slapen uit. Om half 11 ga ik op de fiets brood halen. Gelukkig is het dan droog. De weersvoorspellingen zijn in dit gebied niet goed, dus we gaan na het ontbijt kilometers maken. We rijden een heel stuk door het binnenland. Later weer richting zee. Hier rijden we hoog en slingerend tot aan Sitges. We parkeren de bus aan het strand met uitzicht op zee en genieten van de lunch. Het weer is nog steeds pet. We besluiten nog verder te rijden, maar nu via de autoroute. We gaan naar El Saler bij Valencia. Onze Garmin geeft 3 uur rijden aan. Dat klopt precies. We rijden om 18.00 uur het terrein op van Area campingcar La Marina. Voor ons is dit een bekende plek. Het is de 3e keer dat we hier zijn. We zetten de bus op een goed plekje. De stoelen gaan meteen naar buiten, want hier schijnt de zon wel. Daar hebben we het voor gedaan!! 's Avonds lopen we naar "het centrum" en eten er een hapje. 490 km.

Valencia Valencia

We staan met mooi weer op. Dit wordt een rustdag. 's Morgens hangen we bij de bus, 's middags naar het strand en 's avonds eten op de barbecue.
Na een goede nachtrust gaan we om 12.00 uur op de fiets naar Valencia. Binnen een half uur zijn we bij de Stad van Kunst en Wetenschap. Het modern gedeelte van Valencia. Hier lopen we een poos rond. Er is tijdelijk een mooi kunstwerk van de beeldhouwer en schilder Heinz Mack te bewonderen. Het heet The Sky Over Nine Colomns. De zuilen van 7,5 meter hoog bevatten tezamen 850.000 vierkante tegeltjes, die zijn bedekt met 24-karaats bladgoud. Het kunstwerk is in één van de enorme waterbassins geplaatst. De reflectie van het licht in het water, op de melkwitte gebouwen en de gouden tegeltjes geeft een surrealistisch effect. Wij vinden het erg mooi. Het verhaal dat er achter zit is ook interessant. Als je wilt kun je het hier lezen. In de zon vallen we op het terras neer en genieten van de omgeving. Later fietsen we via het park naar het centrum. Veel kennen we al, maar dat geeft niks. Voor meer informatie over Valencia kijk je in mijn verslag van vorig jaar. Na de fietstocht door het centrum stoppen we op het plein bij het gemeentehuis en postkantoor. Het valt ons op dat er overal dranghekken staan. Tijdens de lunch vragen we aan het meisje dat ons bedient waarvoor dat zou kunnen zijn. Zij verteld ons dat het morgen de feestdag van Valencia is. Deze dag heet Día de la Comunidad Valenciana. Vanavond en morgen is er veel te doen. Dat is nog eens leuk. We gaan snel naar de VVV om te kijken of hier een programma over is. We krijgen een plattegrond waarop ze aantekenen waar en hoe laat morgen de optocht van de Moren en de Christenen is. Voor vandaag is er geen programma. Dat is jammer, maar onze teleurstelling blijkt ongegrond. 's Avonds vallen we namelijk met onze neus in de boter. Op de vele pleinen die Valencia rijk is, is van alles te doen. Hier weer een bandje met gezellige muziek, daar weer allemaal mensen in klederdracht. Op een gegeven moment horen we een wel erg spannend geluid. We gaan er meteen op af. Wordt er op een huis een mooie filmprojectie afgespeeld. We genieten. Hierna komen we uit bij de stadspoorten, Torres de Serranos. Ook hier is het erg druk. Volgens mij is heel Valencia op de been. Bij de poort is een Middeleeuws markt. Een soort bazaar met Middeleeuwse producten, maar ook vele soorten hapjes en drankjes. Bij de VVV hebben ze vanmiddag verteld dat er om 00.00 uur een groot vuurwerk in het park wordt afgestoken. We dachten toen nog voor het donker terug op de CP te zijn. Dit gaat zeker niet meer lukken. We blijven dus nog maar wat langer dan kunnen we het vuurwerk mee pikken. We fietsen bijtijds naar het park. We zien al snel een groot gebied wat afgezet is. Op de brug in de buurt staan al mensen te wachten. Daar gaan we bij staan. Om 23.30 uur komt de politie echter iedereen wegsturen naar een "veiligere" afstand. Zo erg ver weg is dat eigenlijk niet. In Spanje kijken ze iets minder nauw dan in Nederland. We zagen tijdens het vuurwerk van alles boven onze hoofden naar beneden dwarrelen. Maar het gaat allemaal goed en we genieten van een gigantisch mooi vuurwerk. We fietsen in het pikkendonker op ons gemak terug naar de CP. Hier ligt natuurlijk iedereen al op één oor. We nemen nog een afsluitertje op deze mooie dag, maar de muggen jagen ons al snel naar bed.

Valencia Valencia

We staan met bewolkt en een fris windje op. We luieren bij de bus, maar tegen 14.00 uur begint het te kriebelen. De zon laat zich inmiddels zien. De fietstocht naar Valencia is door de tegenwind pittig. De intocht van de Christenen en Moren begint om 16.00 uur. We kopen een drankje bij een kiosk en zoeken een plek om alles goed te kunnen bekijken. Het is een hele mooie intocht. De lopers hebben fraaie kledij aan. Er lopen ook kinderen en dieren mee. Ook hier komt half Valencia op af. Het is een drukte van belang. We hebben dus veel te zien, maar het duurt wel erg lang. Om 19.00 uur heb ik het wel gehad. We vinden vlakbij in een steegje een gezellig terrasje. We eten enkele tapas. Na uitgerust te zijn fietsen we weer terug. Nu met wind mee. Lekker.

Vandaag gaan we weer verder. Na het ontbijt maken we alles schoon op het servicepunt. Om 12.00 uur vertrekken we richting Alicante. Tegen 15.00 uur komen we aan in het haventje van El Campello. Hier hebben we vorig jaar gestaan. Jammer genoeg gaat dat nu niet lukken. Er hangen borden dat het i.v.m. brandweer, vuurwerk en festiviteiten verboden is. We rijden door naar Camper Area Campello Beach. Het is nog siësta tijd. Pila, die deze cp runt is nog niet terug. Een Nederlandse vrouw neemt het even waar. Er is nog 1 plek vrij. We gaan er meteen staan. Eenmaal gesetteld trekken we onze zwemkleding aan. We willen genieten van de zon die nu lekker schijnt. Het is onderweg erg wisselend weer geweest, zelfs wat regen. We schrijven ons eerst in bij Pila, die ons warm en met herkenning begroet. Daarna gaan we op de fiets naar het strand. 's Avonds fietsen we naar San Juan en eten op de boulevard bij een Pizzeria. Na het eten wandelen we een stuk over de boulevard. 187 km.

We blijven een week op deze camperplaats. 's Morgens zijn we "vroeg" wakker, omdat de bakker om 9.00 uur staat te toeteren met lekker vers brood. We fietsen verschillende keren van hier uit naar de boulevard van El Campello. Ook fietsen we 2 keer naar het oude, hoger gelegen centrum van El Campello. Dat is een stevige klim. Eén keer is er, net zoals in Valencia, de intocht van de Christenen en Moren. Het is hier wat kleinschaliger. Er doen veel kinderen aan mee. Leuk om te zien. De andere avond is er een processie. Deze hebben we vorig jaar ook gezien, maar vinden het de moeite waard om het nog eens mee te bekijken. Heel het dorp loopt mee, lijkt wel. Op het eind van de avond genieten we van een mooi vuurwerk. Hiermee sluiten de El Campello's de feestweek af.

Na een week wordt het hoog tijd om verder te reizen. We zijn normaal nooit zo lang op één en dezelfde plek, maar het is hier heerlijk. We maken eerst op het servicepunt alles schoon en daarna gaan we bij Pila de Cp. afrekenen. We krijgen beide 3 kussen bij het afscheid. Het is een schat. Vanaf de Cp. gaan we eerst naar de dicht bij gelegen Carrefour om nog enkele boodschappen in te slaan en om te tanken. Hierna rijden we dwars door het centrum van Alicante. In een buitenwijk is een groot winkelcentrum met een Desi Gual winkel. Mijn favoriete merk. Er is veel keuze, dus ik slaag met gemak. We lunchen in het winkelcentrum, voordat we weer verder gaan naar Urbanova. Dat is maar een half uurtje rijden. Vorig jaar zijn we hier ook geweest. We rijden er recht naar toe. Het is een mooie plek aan de zee. Er ligt een grote betonplaat op het strand waar enkele campers op kunnen staan. Er zijn verder geen voorzieningen. Het ligt aan de boulevard met restaurants en winkels. Als we aankomen staan er al 5 campers, maar wij passen daar nog bij. We genieten 's middags op het strand van de zon. Later maken we een flinke wandeling. 's Avonds lopen we over de boulevard. Er is veel gesloten. Restaurant Moments is wel open en het terras zit redelijk vol. We nemen een plekje met zicht op zee en genieten van een lekkere maaltijd. 55 km.

We horen het in de vroege ochtend regenen en draaien dus nog eens om. Tegen half 10 staan we op. Inmiddels is het droog, maar wel bewolkt. Louis gaat brood bij een winkel op de boulevard halen. Dit is wel een stukje lopen. Na het ontbijt komen er Nederlanders naast ons staan. We kletsen een poos over het camperleven en krijgen goede tips. Tegen half 12 rijden we aan via de N332 naar Los Alcazares. We komen toevallig langs een Cp. gereden. Ziet er op het eerste oog goed uit. Onthouden voor een ander jaar. We parkeren de bus ergens en bekijken al wandelend over de boulevard de plaats. We lunchen bij de bus. Daarna gaan we weer verder. We rijden een mooie route al slingerend door de bergen en de gebieden met tomatenkassen. Dat laatste is minder mooi. In Aguilas parkeren we op een grote P in de haven. Er staat één andere camper. We gaan eerst goed de benen strekken en wandelen langs de haven. Na een poos vallen we op een terras in de lounge banken neer. We hebben uitzicht op de haven en op een mooi wit molentje. Na het drankje gaan we terug naar de bus om wat warmere kleding aan te trekken. Begin van de avond gaan we te voet op onderzoek uit naar het historisch centrum. We maken flink wat kilometers. Er is best wat te zien. Het is een mooie plaats. Boven op een heuvel zien we Castillo de San Juan. Dit is een militair fort uit de 18e eeuw. Het is mooi verlicht. Overdag is dit te bezichtigen. Het is schijnbaar wel een stevige klim er naar toe. Ook het witte graanmolentje is mooi verlicht. We komen er door de smalle kronkelende steegjes en veel trappen te beklimmen. We genieten van het uitzicht over de stad. Op het gezellige plein, Glorieta de la Plaza de Espana met in het midden een groen stadsparkje, eten we op een terras. We krijgen een voorafje van het huis. Het eten is vrij eenvoudig, maar lekker. We sluiten af met koffie. De rekening is € 20,00. Ongelooflijk, dat kan dus ook. Tegen middernacht zijn we weer terug bij de bus. De andere camper is weg. We staan nu alleen. Nu nog gaan verkassen zien we niet zitten. We voelen ons hier niet onveilig, dus we nemen de gok. 210 km.

Aguilas Cabo de Gata Nijar

Als we opstaan is het bewolkt. Na het ontbijt vertrekken we naar strandparking playa de la Hiquera. Dit ligt 15 minuten na Aguilas. Er staan wel 20 campers verspreid over het gebied. Via een hobbelige zandweg rijden we er naar toe. Het is een mooie plek tussen de rotsen aan zee. Er zijn geen voorzieningen. We drinken hier onze koffie en wandelen wat rond. Een plek om te onthouden. Na de koffie gaan we weer verder. We komen meteen nog zo'n geweldige plek tegen. Die ligt nog mooier. We rijden van 11.00 tot 14.00 uur een route deels langs de kust en deels door berglandschap. We genieten van mooie vergezichten en stoppen om foto's te maken van het Cabo de Gata Nijar Natural Park . We eindigen onze route in Almería. Dit is de hoofdstad van de gelijknamige provincie. De naam Almería is afgeleid van het Arabische begrip Al-Mariya "Spiegel van de Zee". We doorkruisen de stad. Vlakbij het strand geeft de NKC een P voor campers aan bij het Auditorio Municipal Maestro Padilla (concertgebouw). Er staan 5 campers. Het lijkt ons een geschikte plek, dus gaan we er bij staan. Het weer is hier een stuk beter. Het zonnetje schijnt lekker. Daar gaan we nog mooi even van genieten. We wandelen in 5 minuten naar de boulevard, waar we op een terrasje wat eten. Hierna enkele uurtjes zonnen op het strand. In de rustige zee vinden we verkoeling. 's Avonds gaan we op de fiets de omgeving verkennen. Er loopt zowel langs de boulevard (Paseo Maritimo) als over de Rambla een goed fietspad. Tussen de Paseo en de Rambla ligt een groot plein, genaamd Playa de las Almadrabillas, waar Cable Ingles te bezichtigen is. Dit is een 19e eeuws erts laadstation. Het is niet toegankelijk, maar erg imposant. Een mooi voorbeeld van het verleden van Almería, toen de mijnen (ijzer, kolen, lood, goud enz.) nog erts leverde aan de Engelsen. Van hier uit fietsen we door naar de Rambla. Het is een langgerekte en druk bezochte promenade in en naar het centrum. Hier is van alles te zien, zoals beelden, fonteinen, winkels etc. Al fietsend komen we er achter dat het niet zo slim is om op de bonnefooi in het donker de stad te bezoeken. We missen zo waarschijnlijk veel bezienswaardigheden. We gaan morgen eerst langs de VVV om informatie te halen. Nu fietsen we weer terug richting boulevard. Daar hadden we eerder verschillende eettentjes gezien. Bij één is het erg druk. Terwijl we daar naar toe lopen, reageren een stel Nederlandse jongens op iets waar wij over kletsen. We hebben even een leuk gesprek met ze. Het blijkt dat ze hier allemaal op school zitten. We hebben geluk, op het terras komt net een tafeltje vrij. Het eettentje heeft een ingewikkelde systeem waar we niets van begrijpen. Komt het even goed uit dat we net die jongens hebben ontmoet. Ik ga bij hun om uitleg vragen. Het blijkt dat je hier bij elk biertje één bord grote tapas besteld. Als we beide 2 tapas op hebben is het al voldoende. Het smaakt lekker. De rekening is € 13,00. Nu begrijpen we waarom het hier zo druk is. We fietsen via de boulevard terug naar de bus en vallen al snel moe in bed. 146 km.

We staan met bewolkt weer op. Er zit op 5 minuten loopafstand een supermarkt. We kopen hier verse, warme broodjes. Na het ontbijt gaan we op de fiets naar de Paseo om de VVV te zoeken. Ondanks wegwijzerbordjes en rond vragen, kunnen we het niet vinden. Als we de hoop al op hebben gegeven en besluiten dan maar gewoon wat rond te fietsen, stuiten we er toevallig toch op. We horen veel lawaai en zien de nodige politie. Wij zijn nogal nieuwsgierig aangelegd en gaan dus kijken wat er aan de hand is. Het blijkt een demonstratie te zijn bij het gemeentehuis. Terwijl we staan te kijken valt ons oog ineens op de VVV. We krijgen in het Engels informatie over wat we kunnen gaan bezichtigen. Ik heb medelijden met de man die ons helpt, want je wordt knettergek van die herrie demonstratie. Met de plattegrond in de hand gaan we al klimmend te voet naar Alcazaba. Dit is een groot Arabisch fort uit de 10e eeuw. We lopen hier met een heerlijk zonnetje zeker 2 uur rond. Het is erg mooi en interessant. Op sommige plekken heb je een geweldig uitzicht over de stad of over de zee. Na dit bezoek rusten we uit op een terras. We fietsen nog even wat rond en gaan daarna tegen 17.00 uur terug naar de bus. 's Avonds Fietsen we naar het station. Het is mooi en oud, maar helaas gesloten. Via de fietspaden bekijken we andere delen van de stad. We moeten wel goed opletten, want de automobilisten zijn niet veel fietsers gewend. Na een uurtje eindigen we bij de boulevard en eten bij een simpele pizzeria. Daarna terug naar de bus en te bed.

Almería Almería

Om 9.00 uur staan we op. Eerst naar de supermarkt voor de lekkere broodjes. Het is zonnig met een lichte bewolking. Na het ontbijt ruimen we alles op. We gaan weer verder. Ergens naar een camping, want we hebben en servicepunt nodig. Maar eerst rijden we in Alméria naar een Carrefour, waar we flink inslaan, onder andere om te kunnen barbecueën. Meteen ook maar even tanken. Nou, dat "even" valt tegen. De benzinepomp is niet erg ingesteld op groter vervoer. Na het tanken moeten we wel tien keer steken en tegen het eenrichtingsverkeer inrijden om weg te komen. Hierna rijden we in een half uurtje naar Camping Roquetas in Roqutas de Mar. Het is een mooie, grote terrassen camping. Het ligt vlak aan zee. We krijgen bij de receptie een lijstje met plaatsnummers waar we uit kunnen kiezen. Zo kunnen we ook meteen goed de camping bekijken. Het ziet er naar onze zin uit. De keus van de plek valt dicht bij de achter uitgang van de camping. Daar begint het pad naar zee en naar het fietspad. We plaatsen de bus op de gekozen plek en gaan daarna snel naar zee. Je loopt er in 10 minuten via een zandpad naar toe. De zee is rustig met mooi helder water en fijn kiezelstrand. Het is inmiddels erg warm. Goed insmeren, dus. Geweldig, hé, op 21 oktober. In Nederland lopen ze met de regenjas aan. Tegen 17.00 uur komt er wat bewolking opzetten. We gaan terug naar de camping, waar we een warme douche nemen. De avond geeft nog een fijn avondzonnetje. 20,5 km.

Na het ontbijt fietsen we via een mooi fietspad over de boulevard naar Aguadulce. Na ongeveer 4 km. komen we bij het haventje aan. We bekijken het op ons gemak, al fietsend en wandelend. Op een terras nemen we een drankje en gaan daarna weer terug naar de bus. Na de lunch op de camping fietsen we naar het strand, waar we de middag door brengen. Het bevalt ons hier prima. We besluiten, dat als het weer zo mooi blijft, we hier tot dinsdag blijven en dan aan de terug weg naar huis beginnen. En dat blijft het! We hebben enkele luierdagen. We fietsen naar Aguadulce en naar Roquetas de Mar. Ook dit laatste gaat via een mooi fietspad met verschillende vlonders en bruggetjes. Dat is leuk fietsen. Het laatste stuk, net voor we de plaats in fietsen, zien we veel campers op een P met uitzicht op zee staan. Onthouden voor een ander jaar. Er is een groot fort in Roquetas, maar als wij er zijn is het al te donker om het goed te kunnen zien. Er zijn verschillende eettentjes. Wij schuiven aan bij een druk bezocht tapas tentje. We kijken recht over zee uit. De jongen die ons komt helpen laat al snel merken dat hij een beetje Nederlands kent. Hij verteld dat hij geboren en getogen is in Spanje, maar dat hij een Nederlandse vader heeft. Hij komt tussen de drukte door steeds even zijn Nederlands oefenen. We hebben een gezellige avond.

Vandaag willen we weer barbecueën. Met de app "Here WeGo" fietsen we naar een supermarkt in Aguadulce. Het is weer in een heel ander gebied van de plaats. Zo zie je nog eens iets. De supermarkt heeft veel keuze. Vanavond gaan er ook gamba's op de barbecue. Terug op de camping brengen we de middag op ligbedden aan het zwembad door. Het ziet er allemaal netjes verzorgd uit. Eind van de middag wordt het bewolkt. Later begint het ook wat te regenen, maar onder de luifel kunnen we gewoon barbecueën.

Het einde van de vakantie is in zicht. We beginnen vandaag aan de reis naar huis. Het is flink bewolkt, maar de temperatuur is aangenaam. We ruimen alles op en rekenen de camping af. Eén nadeel van deze camping, er is niet echt een servicepunt. Er zijn wel verschillende putjes, waar je de afvaltank via een slang kunt ledigen. Bij onze bus werkt dat zo niet. Wij trekken een schuif onder de bus open en dan kolkt het water er uit. Tja, we moeten het afvalwater toch zien te lossen. Dus goed boven zo'n putje gaan staan en de schuif maar een klein stukje open. Dat gaat niet zonder knoeien, het putje is te klein. We spoelen het zo goed mogelijk met schoon water na. Tegen 10.30 uur zijn we met alles klaar en rijden we aan. Het gaat voorspoedig onderweg. Tot 150 km voor Barcelona rijden we tolvrij, toch rijden we grotendeels 120 km p/u. Ons eindpunt voor vandaag is Santa Coloma de Cervelló. Hier heb ik leuke en interessante dingen over gelezen en wil het dus zeker bezoeken. Het ligt 17 km van Barcelona. Er is een P met 8 plaatsen en servicepunt voor campers bij het sport (voetbal) terrein. We komen om 20.30 uur aan. Het is al pikkedonker. Het laatste stuk was niet fijn rijden door spits, werkzaamheden, wegomlegging, ongeduldige Spanjaarden, donker en de weg niet kennen. Er is nog 1 vrije plek op de P voor de campers. We zetten hem dus snel neer. We zien de politie meteen al een controle rondje doen. Dat geeft een goed gevoel. We gaan al wandelend een restaurant zoeken. De benen moeten flink gestrekt worden en we hebben honger. We kunnen vanaf de P 2 kanten op. Op de gok gaan we rechts, zullen we maar zeggen. We wandelen een flink stuk met klimmen en dalen, maar vinden geen restaurant. Wel een winkel waar we brood voor morgenvroeg kopen. Terug bij de bus gaan we nu de andere kant op. Binnen 10 minuten komen we op een mooi plein uit. Hier staat in het midden een standbeeld van Güell. Er is een bar met buiten een paar bezette tafeltjes. We gaan binnen vragen of ze nog iets te eten hebben. Ze hebben nog enkele tapas gerechten. Prima, we laten ons verrassen. Het smaakt heel goed. Hier hebben ze weer andere gerechtjes dan in Andalusië. Rond 23.00 uur zijn we weer bij de bus en liggen al snel in bed. 852 km.

La Colònia Güell

Na een goede nachtrust gaan we na het ontbijt weer naar Colònia Güell. We gaan eerst naar de "I" voor informatie. Hier is een tentoonstelling over Gaudí en een maquette over de Crypte. Om dit te kunnen bezoeken kopen we tickets (€ 7,00 pp). We lopen eerst een route door het dorpje. Via deze link kun je alles lezen over de geschiedenis. Echt interessant. Wij genieten van dit mini dorpje en komen er zeker nog eens terug. Tegen 12.00 uur gaan we weer verder met de terugreis. Nu rijden we de gehele dag wel tolwegen. Rond 18.30 uur komen aan in Tournon-sur-Rhône. Er is een CP voor 11 campers. Op het moment staan er 4. De kosten zijn € 5,00. Dit wordt schijnbaar door iemand van de gemeente opgehaald. De Cp ligt tegen het centrum aan. We trekken eerst wat warme kleding aan, want het is hier een stuk frisser en gaan daarna de plaats al wandelend verkennen. Het ziet er gezellig uit. Er is een oud kasteel en een prachtige, autovrije houten hangbrug over de Rhòne. Gebouwd rond 1850 door Marc Seguin. De brug verbindt het centrum van Tournon en Tain met elkaar. 's Avonds is de brug mooi verlicht. We lopen een keer op en neer. Aan de drukke straat die langs de Rhône loopt zitten verschillende bars en restaurantjes. Er is 1 klein smal restaurant waar het er druk en gezellig uit ziet. Er is nog net een tafel vrij. De bediening, eigenaar is erg vriendelijk. Hij legt alles goed uit en adviseert ons enkele gerechten. Het eten smaakt zeer goed. Na Het eten krijgen we een homemade fruitlikeur. Hmm. De plaats en het restaurant Le Bilboquet is voor ons het onthouden waard. Hierna lopen we met een kleine omweg terug naar de bus. 580 km.

Tournon-sur-Rhône

Ondanks dat het rustig en stil is op de Cp. slapen we niet zo goed. We zijn dan ook vroeg op. Dichtbij de Cp is een bakker, maar we hebben pech, die is gesloten. Ik loop naar het centrum op zoek naar een andere bakker. Pas helemaal op het einde, vlakbij het kasteel vind ik een boulangerie. Na het ontbijt rijden we tegen 11.00 uur aan. Op de Cp. is trouwens niemand geld op komen halen. We gaan eerst bij de intermarche (5 min. rijden) tanken. De hele dag nemen we tolwegen. We rijden via Lyon, Dyon en Reims naar Charleville Mezieres. De ons bekende camping is gesloten en de naastliggende Cp. staat vol. Achter de camping, dichtbij de brug naar het centrum, is een grote P. We besluiten daar gewoon te gaan staan. Binnen 5 minuten komt er al een andere camper naast ons staan. Dat is wel fijn. 's Avonds wandelen we naar het centrum van Charleville. Daar eten we bij een Italiaans restaurant en daarna drinken we in een kroeg nog een drankje. De kou is wel erg wennen. We hebben onze winterjas weer aan. In de bus leggen we een extra deken op bed. 676 km.

Na een goede nachtrust haal ik bij de bakker, voor aan in het centrum, croissantjes. Bij de Cp. lukt het ons om alleen de wc te lossen. Op zich is dat het belangrijkste. Er is een servicepaal, maar er hangt een brief op dat het defect is. De rest lossen we thuis wel. Vandaag schiet het onderweg niet erg op. Het is een route zonder snelweg. We hebben stukken met erg slecht wegdek, véél werkzaamheden en drukte bij de steden. Tegen 15.00 uur zijn we thuis. 306 km.

totaal: 5080 km.

Maanden later lees ik op internet dat de vrije camperplaats playa de la Hiquera in de buurt van Aguilas gesloten is. De reden is dat men er een te grote troep van maakt. Toiletten werden schijnbaar zo in de bosjes geloosd. Triest als je zo iets leest.

top