Reisverslag 2009

 

 Met de camper naar Sardinië.

                                                   

                                       Het is eind september als onze zomervakantie eindelijk begint. Op zondag rijden we om 11:00 uur aan. Het is mooi weer. In Duitsland zien we verschillende keren een luchtballon, paragliders en zweefvliegtuigen. Altijd mooi om te zien. Begin van de avond rijden we in Baden Krozingen rechtstreeks naar de ons bekende camperplaats (cp). De "incasseerjuf" komt direct € 8,00 innen. Ondanks dat de zomer bijna voorbij is, staan er toch veel andere campers. Na het zelf gekookte avondeten wandelen we via het park naar het centrum. Er is echter niet veel te beleven. Met een omweg lopen we weer terug naar onze bus.                                                                                                             603 km.

 

Na een goede nachtrust rijden we tegen 10:00 uur weer aan. Via Zwitserland, waar we getuigen zijn van een vliegshow door straaljagers, naar Italië.  Het is niet druk op de wegen en daardoor verloopt de reis voorspoedig. Tegen 18:30 rijden we het haventerrein van Livorno op. Eerst moeten we de boottickets zien te bemachtigen. We hebben thuis op internet gezien dat Moby iedere avond vaart. Doordat we toen nog niet wisten of we naar Sicilië of naar Sardinië zouden gaan, hebben we geen tickets via internet gekocht. Gelukkig is een ticket kopen geen probleem. We regelen ook meteen het ticket voor de terugvaart. Voor de heen weg is er geen hut meer vrij. Dit lijkt ons niet zo'n probleem. We zoeken wel een goede stoel uit. Om 19:30 uur worden we de boot al opgestuurd. Hij vaart echter pas om 22:00 uur uit. Vanaf het dek kunnen we zien waarom daar zoveel tijd tussen zit. Met man en macht zijn ze bezig om vele vrachtwagens goed op de boot te krijgen. Wij gaan ondertussen een bank uitzoeken, waar we eventueel op kunnen slapen. Veel mensen zijn ons al voor geweest. Na even zoeken vinden we een plek, maar door het luidruchtige personeel slapen we slecht.                                                                                                       700 km.

 

Om 6:30 uur varen we de haven van Olbia binnen. Vanaf daar rijden we, in de mist, naar Budoni.  Volgens onze internetlijst is hier een parkeerplaats (p) voor campers. Er staan er al 2. We maken eerst een lekker ontbijt klaar. Daarna ga ik proberen nog wat slaap in te halen en Louis maakt ondertussen een flinke strandwandeling. Hierbij ziet hij een vele mooiere plek om te gaan staan. Na mijn dut gaan we eerst boodschappen doen en rijden dan naar de nieuwe plek. Het uitzicht vanaf deze P is erg mooi. We kijken recht op de bergen. Inmiddels is het stralend strandweer. Hier maken we meteen gebruik van en gaan met een goed boek op het strand liggen. 'S avonds gaan we met de bus naar het centrum om een hapje te eten. Eerst te voet het centrum bekijken. Het is één lange straat met verschillende winkels en restaurantjes, maar niet echt druk bezocht. Einde hoogseizoen?? we vinden een leuk restaurantje en eten op het terras. Genietend van ons eerste Italiaans ijsje lopen we naar de bus. We gaan terug naar de P met het mooie uitzicht. Inmiddels zijn er 2 campers bij gekomen. Gelukkig, dan staan we tenminste niet alleen. Volgens de borden mogen hier in het hoogseizoen geen campers staan.                                                              48 km.

                                                                                                                            

                                                                                                                                                                              

Na het ontbijt gaan we boodschappen doen. Het is heerlijk weer, dus we besluiten om nog een dag in Budoni aan het strand door te brengen. Halverwege de middag begint het te waaien en pakken we onze spullen. We willen eerst een plek vinden om het water en de wc te lossen en laden. De camping in Budoni is gesloten, dus rijden we richting Santa Lucia naar camping Selema. We rijden al snel de woeste bergen in. Het is een leuke route met slingerweggetjes en mooie uitzichten. Na even zoeken vinden we de camping met camperstop. Op mijn beste Italiaans vraag ik aan de eigenaresse of we het toilet mogen lossen. Ze begrijpt me niet helemaal, maar geeft me wel een sleutel en wijst naar de overkant van de straat. Daar is de camperstop. We rijden er naar toe en lossen water en wc. We zien in een hoek van het terrein een brandkraan flink water spuiten. Met z'n voeten midden in de modder draait Louis hem dicht. Terwijl ik de sleutel terug geef, vertel ik dit tegen de eigenaresse. Ze gaat meteen mee kijken en bedankt ons. De € 10,00 camperservice kosten wil ze niet hebben en zegt "tot de volgende keer". Lief van haar, maar dat was niet onze opzet. We rijden verder naar Marina di Orosei. We komen langs verschillende plekken, waar het allemaal verboden is voor campers. In Orosei is een speciale P voor campers. De plek ziet er prima uit. Het grenst aan het strand en het centrum is ook redelijk dichtbij. Er staan 4 campers. We zetten de onze erbij en halen de fietsen van de bus. We gaan op zoek naar het centrum. Het is een hele klim, maar zeker de moeite waard.  Er zijn veel authentieke straatjes en kerkjes. Bij één kerkje staan nog pelgrimshuisjes en een oude toren. We eten op een terras en nemen nog een drankje bij een bar op een klein mooi binnenpleintje.                                                                                                   71 km.

                                                            

We worden wakker met bewolkt weer. In de verte rommelt het. We rijden verder naar het zuiden. We nemen de S125 en gaan er in de buurt van Dorgali af naar Cala Gonone. Hier wandelen we even door de plaats. Het is een levendige havenplaats. Daarna vervolgen we de S125. Het is een lange, mooie route met flinke bochten en slingers. We genieten van veel mooie vergezichten. Op een gegeven moment zitten we ongeveer 900 meter hoog tussen de wolken. We rijden hier dwars door Parco nazionale del Golfo di Orosei. Ter hoogte van Genna Cruxi zien we leuk plekje bij een bar en een hotel om te stoppen. Op het terras laten we de lunch goed smaken. Onderwijl zien we verschillende "scharrel"varkens midden op de weg en bij onze bus lopen. Als we weer aanrijden staan er enkele koeien midden op de weg. Ze zijn niet te verglijken met onze koeien. Deze zijn veel slanker en hebben mooie hoorns. Verder door zagen we die, samen met varkens, nog veel meer. Heel leuk. We stoppen bij het plaatsje Tancau sul Mare, wat langs Sta Maria Navaresse met een Spaanse uitkijktoren, ligt. Hier zien we een Cp. met toiletten, douches en elektriciteit. We zoeken een plek uit met uitzicht op zee, waarin enkele rotsformaties liggen. Na een flinke strandwandeling, settelen we ons bij de bus. Tegen de avond nemen we een lekkere douche. Hij is nog warm ook. Het kan niet op vandaag. Naast de Cp zitten 2 restaurants. Bij één van de 2 eten we goed en lekker. Ondanks het mindere weer was dit een topdag!                   99 km.                           

             

 

Deze ochtend gaan we eerst te voet naar de supermarkt. Verder doen we vandaag niet veel meer dan bij de bus en op het strand hangen. In de loop van de avond wandelen we naar het centrum. We vinden een restaurant, waar we op de bovenetage met zijdelings uitzicht op de haven van Sta Maria Navaresse, heerlijk eten.

 

Met het opstaan schijnt het zonnetje al lekker. We ontbijten in de schaduw. Dan ruimen we onze spullen op en betalen de Cp. Het kost maar € 10,00 per dag. Voordat we aanrijden maken we nog gebruik van het servicepunt. Hierna rijden we naar Arbatax. Bij de haven bekijken we de warm roze rotsformaties. Heel apart. Er is een bruidspaar bezig met het maken van een fotoreportage. Dat zullen mooie plaatjes worden. Vanaf Arbatax gaan we verder via de S125 naar Sa Foxi Manna. Daar zien we een heel mooi wit zandstrand. Hier zonnen we een paar uurtjes. De P vinden we te verlaten om er te gaan overnachten, dus rijden we tegen het eind van de middag via de S125 weer verder. Het is een flinke slingerweg door de bergen met mooie vergezichten. De bergen gaan langzaam over van woest naar bebost. Er is ook meer bewoning. Nabij Villaputzu stoppen we. In eerste instantie vinden we geen goede overnachtingsplek, totdat we ineens een groot bord van een  Cp zien staan. Het is inmiddels 20:00 uur en donker, dus zetten we hier snel de bus neer. Dichtbij het haventje eten we wat.                                                                                                    123 km.

               
     Arbatax                                     

                                                   'S morgens tijdens en na het ontbijt bekijken we de Cp eens goed. Het is groot met boompjes en alles er op en er aan, maar wij vinden het hier niet mooi. We rekenen af (€ 8,00) en gaan naar de kust van Costa Rei. Hier gaan we weer ergens een paar uur op het strand liggen. Daarna gaan we via een leuk weggetje naar Villasimius. De bus parkeren we bij het politiebureau en wandelen het centrum in. Dit plaatsje vinden we niet echt bijzonder.                                                                                             73 km.

                                                                                                                                                                

Ik ga bij een winkel vlakbij de P boodschappen doen, zodat we lekker kunnen ontbijten. Na de koffie rijden we naar Capo Carbonara. Boven aan het einde van de weg genieten we van het uitzicht. Onderweg hiernaar toe zagen we een mooi, spierwit zandstrand. Dat gaan we zoeken. We komen uit bij een zoutwater lagune, waarin 4 roze flamingo's staan. We zien enkele auto's het bos inrijden en vermoeden dat zij naar dat witte strandje gaan. We volgen snel de auto's. We komen op een plek in het bos aan, waarvan daar een pad naar het strand loopt. Zwemspullen gepakt en op naar het strand. Jeetje, we worden er stil van. Het is een hele mooie plek. Een baai omgeven met bergen, wit zandstrand en erg helder water. Hier genieten we de hele middag van. Tegen 18:00 uur gaan we op zoek naar een Cp, maar we vinden er geen. We rijden terug naar waar we vannacht ook hebben gestaan.         22km.

             

Voor onze doen staan we vroeg op. Na het ontbijt rijden we een stuk kustroute. We stoppen regelmatig, om van de mooie uitzichtpunten te genieten. Tussen Foxi en Poetto gaan we even aan het strand liggen. Het is hier echter niet zo mooi als wat we al gezien hebben. Het zeewater is ook lang niet zo helder. Je kijkt vanaf hier recht op de hoofdstad Cagliari. Tegen 16:00 uur gaan we deze stad bekijken. De bus zetten we eerst op een bewaakte Cp. Deze is niet mooi, maar de bus staat veilig. Het kost € 20,00. Vandaar uit lopen we in 15 minuten naar de voet van centro storico. En dan begint het steile klimmen, maar dat is het zeker waard. Het is heel mooi. Er zijn veel oude gebouwen, zoals de Basilica Santuario di Bonaria en Bastione di San Remy. We lopen regelmatig onder arcades door en langs de intacte stadsmuren. Ook staan er nog 2 verdedigingstorens uit de 11e eeuw. Vanaf het grote plein heb je een geweldig uitzicht op de Golf van Cagliari. Wat verder weer naar beneden lopen we naar het Romeins Amfitheater. Hier hebben we echter pech. Het is alleen 's morgens open.                                                                                                            61 km.

                
     Cagliari      
                                                                                                                   
  

Na een goede nachtrust en ontbijt maken we eerst van het servicepunt gebruik. Via de S195 rijden we de kustroute naar Domus di Maria en Capo Spartivento. We zien een plek waar 7 campers staan. We parkeren onze bus daarbij. Het is aan een baai met wit zand en heldere zee. 'S middags komt er wat meer wind opzetten. Dit is fijn voor al de surfers en kite-surfers die hier hun sport beoefenen. Leuk om te zien. Ook aan dit strand zien we een waterlagune met flamingo's. Terug bij de bus staan we inmiddels bijna alleen. Om zo hier de nacht door te brengen vinden we niet zo'n goed idee. We rijden weer aan en zijn nog maar een stukje verder als we tussen de bomen door veel campers zien staan. Daar gaan we eerst eens kijken. Het is een Cp met alles er op en er aan. Hier willen we de nacht wel door brengen, maar we hebben niets meer te eten bij ons. Dus gaan we eerst boodschappen doen en daarna terug om een goede plek uit te zoeken.                                                                   66 km.

             
                                                                                                                                                                                      

Vandaag blijven we lang op de Cp bij de bus hangen. We nemen een frisse douche. In de loop van de avond gaan we eten bij Restaurant Pizzeria Mirage. Het is een gezellig en druk bezocht restaurant. Het eten smaakt ons goed en de bediening is vriendelijk. Een aanrader.

 

Na het ontbijt maken we gebruik van het servicepunt. Ze maken hier onderscheid in het lossen tussen zwart en grijs water. Met het zwart bedoelen ze de toiletten en met grijs bedoelen ze het afvalwater. Dit hebben wij nog niet eerder gezien. We betalen de Cp. €15,00 all-in. Hoog of laagseizoen, de prijs blijft gelijk. Het is een plek die wij zullen onthouden voor eventueel een volgende keer. We vervolgen de kustroute naar Teulada. Op een gegeven moment loopt er een hele kudde schapen midden op de weg. We gaan maar goed aan de kant staan, zodat ze er langs kunnen. De schaapsherder zwaait vriendelijk naar ons....vanaf zijn scooter. Ja, die gaan ook met de tijd mee. In Teulada doen we onze boodschappen en bekijken het centrum. Het is een aardig plaatsje met enkele oude kerken. Na een lekkere cappuccino vervolgen we onze weg. Bij Porto Pino in de buurt stuiten we op een bord dat een belvedère en een grot aangeeft. We parkeren de bus en gaan het te voet bekijken. Het is wel even klimmen en klauteren, maar daar worden we goed voor beloond. We genieten van een prachtige omgeving met mooi uitzicht. Inmiddels komt er meer bewolking opzetten. We rijden verder naar het schiereiland S. Antioco. Terwijl we erg smalle weggetjes volgen, kijken we ook meteen rond voor plek om te overnachten. Deze vinden we niet. We zien hier trouwens ook maar weinig andere campers. We verlaten S. Antioco  en rijden naar Gonnesa en Fontanumare. Ook hier vinden we geen Cp. Inmiddels begint het licht te regenen en worden we moe van het zoeken. We besluiten nog een laatste poging te wagen in Buggerru, anders nemen we een camping. Het is een mooie, kronkelige weg naar Buggerru. Zodra we de plaats inrijden zien we al een bord waarop een Cp wordt aangegeven. We rijden er meteen naar toe, maar komen voor een gesloten hek te staan. Het is uitgestorven. Balen. We parkeren de bus, naast de Cp, op de promenade. Hier is het verboden voor campers, maar we willen even kijken hoe we het verder aan gaan pakken. We staan er net 10 minuten, als er een andere camper komt aanrijden. Die rijdt recht naar het hek van de Cp, duwt dit open, springt z'n camper in en zet hem op het terrein. Er volgt nog een camper, die er ook meteen oprijdt. Onze mond valt open van verbazing. Terwijl de camperbezitters hun spullen aan het uitstallen zijn, informeren wij of wij onze bus er ook gewoon neer kunnen zetten. "Waarom niet"?? zeggen ze. Dus halen we de bus en zetten hem zo neer dat we recht over de zee uitkijken. Eind goed, al goed! Wat later wandelen we door het plaatsje. Het is een mijnbouwdorp. Dit willen we morgen bij daglicht goed bekijken. Nu willen we alleen maar eten. Een restaurantje gevonden waar dat goed lukt.                                                                                                     247 km.

 

We staan op met bewolkt weer. Ik ga eerst vers brood halen, wat we daarna buiten oppeuzelen. Hierna gaan we Buggerru verkennen. Ze hebben de plaats mooi gerestaureerd. We stuiten meteen op een herdenkingsparkje voor de slachtoffers van de mijnbouw. Boven in de rotsen zien we de oude gangenstelsels. In het dorp volgen we de wegwijzerborden naar de Galleria van Henri. Hier kun je de mijn ingaan. Tenminste zo ziet het er uit, maar als wij er aankomen is het gesloten. Siëstatijd. Jammer. Met een drankje rusten we uit op een terras aan de jachthaven. 

             

 

We wandelen terug naar de bus. Terwijl we daar in onze tuinstoel zitten te lezen, komt er een Italiaan met een camper het terrein opgereden. Het grote terrein is bijna leeg en plaats genoeg, toch zet hij hem heel dicht langs onze bus. Vreemd, hoor. Het weer wordt er ook niet beter op. Ineens hebben we het hier wel gezien en besluiten op het eind van de middag verder te rijden richting Oristano. Het begin van de route is weer erg mooi. Een weg vol haarspeldbochten dwars door de beboste bergen. De S126 via de pas Bidderdi (492 hoog) en de pas bij Arbus (311 hoog). Hierna wordt het gebied ineens heel anders. Veel vlakker. We volgen een lange rechte weg. Vlakbij Marrubiu duiken we de snelweg op, S131. We laten Oristano links liggen. Een paar kilometers verder gaan we de S131 weer af en rijden recht naar Marina di Torre Grande. We toeren door de plaats richting haven. Daar zien we 10 campers staan. We hoeven niet lang na te denken en zetten onze bus erbij. Het weer is hier niet veel beter. Het begint te druppelen. Gelukkig trekt het weer over en gaan we een eind over de boulevard lopen. In het midden hiervan bewonderen we " de Torre Grande".
                                                                                                                  95 km.

                                                                                                                                                                           

'S nachts worden we wakker van de regen en van de muggen. Heel de vakantie zijn ze al lekker aan het zoemen, maar hier is het wel heel erg. We laten de vliegenmepper zijn werk doen en kunnen daarna nog een paar uur dromen. We houden weer een luierdag, daar is het tenslotte vakantie voor. Het weer is een stuk warmer. Om 16:00 beginnen we ons te vervelen en willen we weer verder. We rijden naar het schiereiland Sinis. Bij Punta is Arutas zien we verschillende campers staan. We parkeren de onze erbij. We maken eerst een strandwandeling en daarna koken we ons eten. Vanaf onze bus zien we later zo de zon in zee zakken. Erg mooi.                                                                                               29 km.

 

Om 9:00 uur zijn we uit de veren. Er staat een zeer stevige wind. We rijden meteen aan. Bij een benzinepomp zien we in de krant dat het weer bij Olbia beter moet zijn. Omdat we over 2 dagen vanuit Olbia met de boot mee moeten besluiten we alvast die kant op te rijden. Via de snelweg S131 d.c.n. komen we langs Lago Omodeo en Nuora. Bij Siniscola gaan we van de snelweg en vervolgen de weg naar Sta Lucia. We bezichtigen dit dorpje. Er zijn op verschillende muren moderne muurschilderingen te zien. Verder natuurlijk een kerkje en een verdedigingstoren. Van Sta Lucia gaan we naar Matta e Peru. Daar zou een Cp moeten zijn, maar wij kunnen hem niet vinden. We rijden door naar Budoni. Hier hebben we onze 1e nacht gestaan en omdat dat prima is bevallen gaan we naar die plek terug. We maken eerst een flinke strandwandeling. Het windje komt weer opzetten. Uit de wind bij de bus zitten lezen. 'S avonds gaan we naar het centrum.                                                                 215 km.

 

We slapen lekker uit en gaan daarna naar het centrum om het een en ander in te slaan. Hierna rijden we terug naar de P. De zon schijnt al flink. Bij de bus wordt het te heet, dus op naar het strand. Halverwege de middag, weer terug bij de bus, zien we in de lagune verschillende flamingo's en een spierwitte reiger staan. We maken enkele foto's en  starten daarna de bus en rijden naar San Teodoro. De P's die we daar zien vinden we niets. Er staan geen andere campers en het strand is ook niet zo mooi. We zijn voortaan verwend. We rijden terug naar Punta d' Ottiolu. Daar vinden we ook geen overnachtingsplek. In S Teodoro hadden we een camping gezien. Omdat het centrum er leuk uit zag, besluiten we terug te gaan en op die camping te gaan staan. Kunnen we ook het water en wc weer eens lossen. Aldaar zoeken we een mooi plaatsje uit en nemen een warme douche. Hierna lopen we naar het centrum. Het is een toeristisch badplaats met veel restaurants en barretjes. Wel gezellig om rond te lopen. In het hoogseizoen hebben ze hier elke avond een markt met lokale producten en handgemaakte sieraden. We eten een lekkere pizza bij trattoria Flamingo. Daarna wandelen we nog een beetje rond. Op de terrassen is niets meer te doen. Het seizoen is echt afgelopen. We gaan terug naar de camping en pakken bij de bus nog een lekker afsluitertje. Een limoncello. Met naar bed gaan halen we het dekbed te voor schijn. Het koelt 's nachts behoorlijk af.                                                                                                   37 km.

                                                                                                                                                                            

We staan op met een lekker schijnend zonnetje. Gaan eerst op de camping brood kopen en ontbijten uitgebreid. Hierna gaan we naar het servicepunt en maken alles schoon. We rijden voor deze laatste dag terug naar Budoni. Nemen daar op een terrasje een lekkere cappuccino. Wat later rijden we naar ons inmiddels vaste plekje op de P. We pikken nog even de laatste zonnestraaltjes mee tot een uur of vier. Dan is het tijd om naar Olbia te gaan. We rijden rechtstreeks naar het haventerrein waar we de bus parkeren. Te voet gaan we richting centrum. Het is een stuk verder dan we gedacht hadden. Inmiddels hebben we flink honger. Bij het eerste beste eetentje vragen we of we wat kunnen eten. Het is pas 18:00 uur en....tja dan is de pizza oven nog niet aan. Maar oké, het mocht toch. Voorbij de bar is een soort huiskamertje, waar we aan tafel mochten gaan zitten. Daar zitten we met z'n tweetjes. Het werkt allemaal een beetje op onze lachspieren. Als dan de oven eindelijk warm is brengen ze ons een goede pizza. We lopen na het eten nog verder richting centrum. Eerst komen we een P tegen waar verschillende campers staan. Dat moeten we onthouden voor eventueel een volgende keer. Nog verder komen we het ene terras na het andere tegen. Ook dat moeten we onthouden. We wandelen het stuk weer terug naar de haven en rijden tegen 20:30 uur op de boot. We gaan eerst onze cabine bekijken en de spullen weg zetten. Om 22:00 uur kijken we hoe we uitvaren en nemen afscheid van Sarinië. Na een lekkere douche vallen we moe in bed.                                                                                                               65 km.

             
       Cagliari         

 

Om 5:30 uur worden we al gewekt, maar we rijden pas om 8:00 van de boot af. De terugreis kan beginnen. Het is mooi weer en het schiet allemaal goed op. In Zwitserland, ter hoogte van Lugano, begint onze bus ineens erg naar rechts te trekken. Hij maakt ook een rammelend geluid. Oh jee, een kapotte band. Vlug bus op de vluchtstrook neer gezet. Deze is niet zo breed en het verkeer komt met geweld langs geraasd. De band die kapot is, is aan de  bestuurderszijde, dus aan de weg kant. We durven hem hier niet zelf te verwisselen en doorrijden is niet meer mogelijk. We bellen de ANWB. Zetten de gevarendriehoek neer en doen de veiligheidsvestjes aan. Binnen een half uur is er hulp en niet veel later ligt de reserve band erop. Lang leve de hulpdiensten! De kapotte band die er af is gehaald is aan de binnenzijde geheel afgesleten. De andere band ziet er ook niet goed uit en het reservewiel heeft weinig lucht. Zo kunnen we niet naar huis. Bij de eerste afslag gaan we er af en gaan op zoek naar een bedrijf voor nieuwe banden. We zien een camperbedrijfje en gaan daar informeren. Het duurt er in en er uit, maar eindelijk komen ze met een veel te hoge prijs. We zoeken weer verder en komen bij een Citroën garage uit. Daar willen ze ons graag helpen, maar na de siësta. Ze zijn in ieder geval een stuk goedkoper, maar toch nog duur, € 256,00 voor 2 nieuwe banden. Om 17:00 uur werden er snel en goed de nieuwe banden opgelegd. Meteen de terugreis weer hervat. Onderweg eten we een hapje. Voor onze doen nog lang door gereden. Om 22:30 uur komen we aan op de Cp. van Bad Krozingen. Het staat er vol met campers. We zetten de kachel aan, nemen een slaapmutsje en duiken al snel moe onder de wol.                                                                                                               713 km.

 

's Morgens zijn we al voeg wakker. Het is koud. Even de kachel aan en dan rijden we weer verder. Onderweg nemen we een ontbijtje. De reis verloopt prima met af en toe wat oponthoud door wegwerkzaamheden en regen. Om 18:30 uur rijden we onze woonplaats in.
                                                                                                                      604 km.

 

Slotconclusie: We hebben in totaal 3885 km. gereden. Het is een hele fijne en mooie vakantie op Sardinië geweest. We willen zeker nog een keer terug. We hebben zo veel nog niet gezien.
Later met de bus naar een bandenbedrijf in onze woonplaats gegaan om uit te lijnen. Daar zagen ze meteen dat er winterbanden op gelegd waren. Tja voor wel en achter geen winterbanden, dat kan niet. Dus weer 2 nieuwe banden er op gelegd. Zo is het een duur grapje geworden. 

Informatie en foto's van de camperplaatsen waar wij overnacht hebben kun je vinden op "de camperplaatsen" pagina.

    top