Reisverslag 2014
Met de camper naar Barcelona en Valencia in Spanje 2014
Half augustus vertrekken we richting Spanje. De eerste dag rijden we via Maastricht, Metz en Nancy. Het weer is niet al te best. Het regent veel. Het is erg rustig onder weg. Je mag maximaal 110 km p/u. Dat rijd wel relaxed. In België tanken we. We dachten hier een stuk goedkoper uit te zijn dan in Nederland. Nou mooi niet. De diesel is hier even duur of zelfs nog duurder. Eind van de middag nemen we bij een chauffeurscafé/restaurant pauze. Een bordje met franse kazen met stokbrood opgesnoept. Louis drinkt hierbij zijn 1e "vakantie" biertje. Lachen, want hij heeft per ongeluk een alcohol vrij bier gepakt. Ondertussen bekeken waar we vandaag willen stoppen. We rijden nog een uur of twee en gaan dan een overnachtingsplek zoeken. Met de Tom Tom is dat wel zo makkelijk. Hij geeft aan dat er in Toul een camperplaats (CP) zit. Daar zijn we al snel. De CP, voor 9 campers, ligt recht aan het water. Het is een nette en mooie plek. We zijn precies op tijd, want binnen een uur staat het er vol met campers. We kijken recht op de Moezel en de kathedraal (Saint-Étienne) van deze vestingstad. De CP kost €7,00. Je betaalt dit bij het parkeerautomaat. Eerst eten we een hapje in de camper. Daarna lopen we naar het centrum. Het is een mooie oude stad, maar er is niets te beleven. Helemaal uitgestorven. Als we terug lopen, bedenken we dat het 15 augustus is. Vanwege deze feestdag zal alles wel gesloten zijn. Terug bij de bus gaan we, na een afsluitertje, lekker slapen.
448 km.
Na een goede nachtrust en ontbijt rijden we om 9.00 uur aan. In de loop van de dag word het steeds minder bewolkt en warmer. We rijden de autoroute du soleil. Tegen de middag nemen we een flinke pauze. We lunchen in het zonnetje. Na het tanken gaan we weer verder. 'S middags wordt het steeds drukker onderweg. We staan een paar keer in de file. Ondertussen genieten we van de mooie omgeving en de vergezichten. Ten opzichte van Italië vinden we het hier veel schoner. Je ziet minder zwerfvuil. Om 18.30 uur rijden we de kustplaats Le Grau-du-Roi in (regio Languedoc-Roussillon). De Tom Tom brengt ons bij een CP die in het centrum en aan zee gelegen is. Het ziet er echter erg druk uit. Hij is ook behoorlijk aan de prijs. Maar in deze plaats is er nog een CP. Daar rijden we naar toe. Dit gaat niet zo vlot. Door de verkeersdrukte staan we een poos vast in de kleine straatjes. De 2e CP is wat goedkoper. Het zijn eigenlijk gewoon parkeerplaatsen. Niets bijzonders. We zijn moe en vinden het genoeg. We parkeren de bus op een minder drukke plek van de parkeerplaats. 'S avonds lopen we het centrum in. Het is erg toeristisch en druk. Dat is even wennen. We zien veel mooie en leuke winkels en restaurants. Na een poos rondlopen gaan we bij een klein restaurantje aan het water zitten. We eten op het terras. Het smaakt goed. Naast ons zitten 2 franse mannen, waar we gezellig mee kletsen. Op een ander terras nemen we nog een afsluiter.
687 km.
Tot 9.30 uur slapen we uit. Dan is het al 25 °C. Na brood uit het vuistje, gaan we naar het strand. Het is een kleine mooie baai. Als we het water in gaan, koelen we echt af. Brr koud. Tegen half 2 zijn we weer terug bij onze bus. We ruimen alles op en betalen ons plekje (€22,00). De reis gaat weer verder. We hebben bij kennissen afgesproken. Zij wonen in een gehuchtje in de buurt van Narbonne. Tegen 16.30 komen we daar aan. We worden warm ontvangen. Onze bus staat bij hen op het oprit aan de stroom. Daar kunnen we vannacht gewoon slapen. Gehele avond zitten we buiten. Lekker kletsen, eten en drinken. Gezellig.
149 km.
Volgende ochtend na het ontbijt nemen we afscheid. Eerst doen we onze boodschappen in het dorp. Hierna rijden we, via Route Nationale, naar Spanje. We volgen een omooie slinger route. Om 13.00 uur rijden we Spanje in. De plaatsen net voor en net na de grens zijn erg druk. We gaan naar Figuires. Naar het Teatre-museu de Dalí, oftewel het Dalí-museum. Volledig gewijd aan de werken van de surrealistische kunstenaar Salvador Dalí. Het gebouw waar het museum zich in bevind was van 1849 tot 1939 een theater, totdat het deels werd verwoest door bombardementen tijdens de Spaanse Burgeroorlog. In 1974 werd het voormalige theater veranderd in het Dalí-museum, en is sindsdien het op één na meest bezochte museum van Spanje. Elke zaal of ruimte in het museum is eigenlijk een kunstwerk, vol met vreemde of ronduit bizarre composities van schilderijen, beelden, meubels en andere decoratieobjecten. Dalí werkte zelf mee aan het ontwerp en de bouw van het museum. Aan de buitenkant lijkt het museum erg veel op het oorspronkelijke theater, met een aantal bijzondere beelden aan de zijkanten. Dalí overleed op 25 januari 1989 en zijn graftombe bevindt zich vlak bij de ingang van het museum. Bij het museum staan we eerst 3/4 uur in de rij. Alles wat we binnen zien vinden wij zeer mooi en apart. Echt de moeite waard. We lopen er ruim 2 uur rond. Daarna aan de overkant op een terras met uitzicht op het bijzondere theater gebouw bij zitten komen.
145 km.
Na het museum rijden we een leuke route richting Barcelona. Ruim voor El Masnou moet een P voor campers zitten. Mooi niet, althans wij vinden hem niet. De 2e P vinden we ook niet. Dan maar op naar camping Masnou. Hier zijn we al vaker geweest. Inmiddels is het al 20.00 uur. We hebben pech. De camping is vol. Balen, maar ze verwijzen ons door naar een andere camping. Ook vertellen ze dat als we morgen om 9.00 uur terug komen er wel weer een plek vrij zal zijn. We rijden naar de andere camping. Het is ±10 km. klimmen. Camping El Vedado te Vallromanes. Het is een rustige, simpele camping. We zoeken een leuk plekje uit. Na een lekker drankje bij de bus, gaan we bij het restaurant van de camping eten. Dit is boven verwachting goed. Ook de bediening is vriendelijk en hulpvaardig. Ik neem zalm in crème cointreausaus. Dat klinkt niet slecht. Het is heerlijk. Terug bij de bus neem ik eerst nog een douche. Het sanitair is behoorlijk verouderd. We nemen nog een afsluitertje bij de bus. We moeten wel erg stil zijn, want iedereen ligt al op één oor.
201 km.
Om 8.00 uur loopt de wekker af. We zijn eigenlijk niet goed....het is vakantie! Maar ja, je moet er iets voor over hebben. Vlug uit bed, wassen en de camping betalen (€ 32,00). We rijden direct naar camping Masnou in El Masnou. Daar moeten we voor op het parkeerterrein wachten tot er een plekje vrij komt. Dit duurt niet lang. Een aardige jongen regelt alles. Hij wijst ons een mooi plekje toe. We kijken recht uit op zee. Tegen 10.30 uur zijn we gesetteld en zitten aan de koffie. De camping is duurder geworden. Camper € 21,00 + € 7,00 per persoon. Elektra nemen we niet. We redden het wel met ons gas. We krijgen een gekleurd bandje voor om de pols, met het vriendelijke verzoek dit echt om te doen. Er word ook duidelijk op gecontroleerd. Ik vind het een beetje dubbel. Van de ene kant wil je niet met zo'n opvallend herkenbaar bandje lopen, maar van de andere kant is het op de camping wel veiliger. Personen zonder bandje worden meteen weggestuurd. Bij de bar is Wifi bereik, daar kunnen we onze mail checken. Ik ga, na de koffie, in het zwembad een paar baantjes trekken. In de loop van de middag word het weer erg mooi. Een strak blauwe lucht. We pakken onze zwemspullen en de parasol en wandelen naar het strand. Dit is ongeveer 5 a 10 minuten lopen. 'S avonds komt de bewolking weer opzetten, maar het blijft gelukkig droog. Tegen 20.30 uur wandelen we naar het "centrum". Hier vinden we een gezellig restaurantje met binnen terras. Ook hier weer vriendelijke bediening. Vooraf nemen we een bordje kaas met een teen knoflook, 1 tomaat en olie. Je eigen bruschetta maken. Leuk en lekker. Na het eten met een omweg langs zee terug naar de camping gewandeld.
8 km.
Na een goede nachtrust staan we om 9.30 uur op. Het is bewolkt. Mooie dag om naar Barcelona te gaan. Om 11.30 uur nemen we de trein. Het station is ongeveer5 10 minuten lopen vanaf de camping. Het is wel even een gezoek hoe het werkt met het kaartjes automaat voor de trein tickets, maar het lukt. Gehele middag en avond zwerven we door Barcelona. We kijken veel rond in de zijstraten van de La Rambla. Tegen de avond lopen we lang te zoeken naar een eettentje. Alles is al vol. We eten bij een hamburger zaakje aan de La Rambla. Dat pakt goed uit. Het smaakt lekker. We zitten niet verkeerd. Al het slenterend publiek kunnen we bekijken. Om 22.30 uur gaan we met de trein terug naar de camping.
Om 9.00uur staan we op. We zijn wakker geblaft door een hond van iemand op de camping. De eigenaar van de hond is er schijnbaar niet. Er zijn verschillende mensen die proberen de hond stil te krijgen, maar niets helpt. Is best irritant zo'n blaffende hond. Afijn, we relaxen eerst op de camping en gaan tegen de middag weer Barcelona in. Het is bewolkt weer. We maken in Barcelona met de metro en roltrappen de klim naar Park Guell. Daar aangekomen, zien we lange rijen mensen. Wat blijkt, je moet vanwege de drukte een kaartje kopen. Dat is nog niet zo erg, maar als we dat kaartje kopen mogen we pas om 19.00 uur het park in. Dat hebben we er niet voor over. We hebben het park jaren geleden al een keer bekeken. Een bepaald gedeelte van het park mag je wel zonder kaartje bekijken, dus dat doen we. Er zijn erg veel "straatverkopers". Dat hadden we gisteren ook al gezien. De politie probeert ze weg te jagen of op te pakken, maar dat lijkt onbegonnen werk. We gaan, na Park Guell, met de metro naar een wijk waar een outlet van Desigual zit. Dat is leuk shoppen. Ik slaag goed. Hierna vallen we op een terras neer tegen over Casa Milá. Daar zitten we een hele poos met een lekker drankje en tapas. Tegen 23.00uur zijn we weer terug op de camping. De hond is gelukkig stil.
De volgende ochtend draaien we nog een keer om, omdat het flink regent. Om 9.30 staan we op. Het is weer droog en we kunnen buiten ontbijten. Het brood halen we in een winkeltje naast de camping. De voorspelling van het weer voor vandaag is niet goed. We besluiten om weer verder te gaan. Eerst douchen, alles opruimen, schone watertank bijvullen en de camping afrekenen. We rijden een mooie slinger route voorbij Barcelona aan de kust. In Sitges wilden we rondkijken, maar de P voor campers blijkt erg ver weg te zijn. We rijden door naar Vilanova la Geltru. Op een P aan zee geparkeerd en koffie gezet. Het begint weer hard te regenen. Na een uur is het droog en gaan we weer verder. Bij Coma-Ruga gaan we naar camping Vendrell Platja. Het is een grote camping met alles er op en eraan. Dat is meestal niet waar wij voor kiezen, maar het voelt hier goed. We maken een uitzondering. Ook hier krijgen we, net zoals bij El Masnou, een polsbandje. We hebben een grote plek met stroom. Vanwege de honger halen we eerst een "take away" bij het restaurant op de camping. Hierna wandelen we een eind over de boulevard langs de zee. Er staat een stevige wind. Het eerste stuk waar we lopen zijn allemaal appartementen, daarna komen de restaurantjes, café's en winkels. Het ziet er gezellig uit. We nemen op een terras een drankje. Terwijl het weer begint te druppelen wandelen we terug. Bij de bus gaan we met een goed boek onder de luifel zitten. 'S avonds eten we bij het restaurant op de camping. Dat mag jammer genoeg alleen binnen. Daar is veel herrie door de drukte en gillende kinderen. Ook het eten vinden wij niet om over naar huis te schrijven. Inmiddels regent het kei hard. We nemen een afsluitertje bij de bar. Tegen de tijd dat het droger wordt rennen we om de plassen heen terug naar de bus.
85 km.
We staan op met een zonnetje. Heerlijk. Na het ontbijt gaan we naar de zee. Vanaf de camping is dit nog geen 5 minuten lopen. We hebben een lekker strand dagje. Eind van de middag gaan we boodschappen doen. 'S avonds gaat de barbecue aan. Later maken we nog een flinke wandeling.
Doordat het weer nu zo mooi is besluiten we langer op deze camping te blijven. We genieten van zon en zee. Op de camping hebben ze gevraagd of we vast af willen rekenen, omdat we nu voor vol tarief staan en morgen gaat het voordeeltarief van ACSI in. Dit scheelt ruim de helft. 'S avonds gaan we uit eten bij een Italiaans restaurant. Het smaakt goed en het is gezellig op het terras.
In totaal blijven we 6 dagen op deze camping. Het weer wordt steeds warmer. Vandaag gaan we weer verder. Eerst alles opruimen. Het water en de wc lozen. Camping afrekenen. We gaan naar Taragona. Een stukje voor de plaats moet, volgens onze gegevens, een P voor campers zitten. Wij kunnen niets vinden. Nergens geen campers te zien. Wel een verbod. Inmiddels is het erg warm geworden. Te warm om nu rond het middag uur een stad te bezoeken. We rijden een stuk verder, via de N340. We hebben een mooie route met uitzichten op de bergen. Op eens zien we een P waar meerdere campers staan. We gaan er bij staan en verkennen de omgeving te voet. Er zijn 3 mooie, kleine baaitjes. Het 3e baaitje is bij een kasteel. Erg mooi. We besluiten hier te blijven en genieten van een dag aan de baai. We staan in Sant Jordi D'Alfama nabij L'atmadrava Cabo de Terme. 'S avonds gaan we wandelend een restaurant zoeken. Volgens de TomTom moet er binnen 10 minuten lopen het restaurant Esmaralda zitten. We lopen een paar keer fout, maar in 20 minuten hebben we het gevonden. Het ziet er gezellig uit met een grote veranda. De eigenaresse adviseert ons over het menu. We eten lekker. Na de maaltijd krijgen we een likeurtje van het huis. We wandelen weer op ons gemak terug naar de bus en duiken het bed in.
84 km.
Na het opstaan gaan we in het naast gelegen dorp boodschappen doen. Dit is ongeveer 15 minuten rijden over slechte wegen. Daarna rijden we dezelfde weg terug naar de P en kunnen we gaan ontbijten. Aan het eind van de ochtend lopen we weer naar de baai. Halverwege de middag vertrekken we richting Peniscola. Helaas komen we daar niet aan. Na 40 km. rijden trap ik op een rotonde door het koppelingspedaal. Tja, dan kun je niets meer, als je niet kunt schakelen. Dit is 3 jaar geleden ook al een keer gebeurd. Dus we weten meteen hoe het er voor staat. We rijden in de 2e versnelling naar de bebouwde kom waar een redelijke veilige plek is om stil te staan. We bellen de ANWB en dan wordt het wachten. Dat valt niet tegen, ook al is het erg warm. Al binnen een uur komt er een takelwagen. Hij zet heel onze bus er op. Wij mogen voor in zijn cabine gaan zitten. We gaan naar Sant Jaume d'Enveja. Het is ongeveer 10 km rijden. Louis heeft op internet gezien, dat er iets verder op een Fiat garage zit, maar de ANWB heeft met de garage, waar we nu naar toe gaan, afspraken gemaakt. Hier moeten we ons bij neer leggen. Onderweg verteld de chauffeur, die alleen Spaans spreekt, van alles over de omgeving. Leuk, voor zover we het kunnen volgen. Het blijkt dat deze omgeving een natuurpark is. Delta Del Ebro. Vol met water en rijstvelden. Mooi om door heen te rijden. Bij de garage in Sant Jaume d'Enveja is een grote P met een CP servicepunt. Erg toevallig. Er staat verder niemand op deze parkeerplaats, maar het ziet er veilig uit. Morgenvroeg zal er iemand van de garage zich bij ons melden. De chauffeur verteld ook nog dat het grote pand waar wij voor staan, de achterkant is van een winkel met streekproducten. Nou, dan weet ik wel wat ik morgen ga doen! Inmiddels is het al avond. We maken een flinke wandeling naar het centrum en eten een pizza op een klein terras. Het weer begint te veranderen. Het is vandaag behoorlijk warm geweest, maar nu wordt het donker en binnen no time horen we het onweren en zien we de bliksem. Het blijft echter droog en benauwd. Terug bij de bus lopen er op de P enkele kreeftjes of krapjes rond. Heel raar. Hoe komen die hier en wat voor beestjes zijn het precies? 's Nachts slapen we niet goed. Het is erg warm en om 2.30uur komt er een vrachtwagentje wat is omgebouwd tot camper. Die laat zijn motor ook nog eens erg lang draaien.
50 km.
Om 8.00 uur worden we wakker van de wekker. We wachten op de man van de garage. Ondertussen ontbijten we. Om 10.30 uur komt hij eindelijk aangelopen. Hij bekijkt het euvel en verteld dat hij de koppelingskabel gaat bestellen. Deze zal pas om 16.00 uur binnen zijn. Dan zal hij hem direct monteren. Dus, wat zullen wij tot die tijd gaan doen?? Ik ga eerst naar de winkel met streekproducten. Er is veel te zien en te kopen. Niet alleen rijst. Er staan ook 2 wijnsilo's. 1 Met rode wijn en 1 met witte wijn. Hier komen veel liefhebbers voor. Ze hebben allemaal lege plastic flessen bij die ze laten vullen. Eén meneer begint mij uitleg te geven over de wijn en zegt me echt de rode te gaan proberen. Vlug ga ik bij de bus een fles halen en laat die vullen met de rode wijn. Tja, € 1,50 voor 1,5 liter daar kun je geen breuk op vallen. Ik koop nog verschillende andere producten voor de thuisblijvers. Vlak bij onze P zit ook een Lidl, daar gaan we wat boodschappen doen. 'S middags maken we een flinke wandeling naar het uitzichtpunt. Deze is op de brug over de rivier de Ebro die Sant Jaume en Deltebre verbindt. Een mooie brug waar aparte banken op staan. Ook is er veel uitleg door middel van foto's en tekst hoe het er hier vroeger aan toe ging en hoe deze brug is ontstaan. Vanaf de brug lopen we naar het centrum. Helemaal uitgedroogd vallen we op een terrasje neer. Om 15.30 uur zijn we weer terug bij de bus. De monteur komt al meteen naar ons toe. Hij gaat snel aan de slag. Het nadeel is dat hij geen brug heeft waar de bus op past. Hij moet hem dus enkele keren omhoog krikken om er bij te kunnen. Tegen 17.00 uur is het klaar en afgerekend. € 60,00. Dat valt ons erg mee. Hij geeft ons de tip om voorzichtig te rijden en het thuis goed na te laten kijken. Fijn als je 1800 km. van huis af bent. Maar wij zijn erg eigenwijs. We zijn bijna in Valencia en dat willen we toch wel graag bezoeken. We schieten de snelweg op, zodat we zo min mogelijk hoeven te schakelen. Iets na 19.00u komen we op CP La Marina aan. Dit ligt 7 km. voorbij Valencia. De mevrouw van de CP helpt ons vriendelijk en verteld ook hoe we op de fiets naar Valencia kunnen. Dit willen we morgen gaan doen. Het is rustig op de CP en we zoeken een geschikt plekje uit. Eerst even bij de bus zitten met een drankje. Het is nog 28°C. Dadelijk de buurt verkennen en een hapje eten. 'S nachts slapen we met alle ramen open. Het is benauwd.
214 km.
We staan met warm, maar bewolkt weer op. Ik ga bij de bakker brood halen. Deze zit op 5 minuten lopen van de CP. Eind van de ochtend gaan we op de fiets naar Valencia. We doen er 45 minuten over. Het is 6 km, maar we konden het niet in één keer goed vinden. Het is wel een mooie fietsroute. Het begin gaat langs het strand. We komen bij het moderne gedeelte uit. Oftewel het befaamde “Ciudad de las Artes y Ciencias” de Stad van kunsten en wetenschappen. Dit culturele centrum El Museu de les Ciències Príncipe Felipe bestaat uit een wetenschapsmuseum, een IMAX-theater, het grootste aquarium van Europa en vele exposities. We lopen er enkele uren rond en genieten. Tegen het einde van de middag fietsen we door het park El Jardín del Turia, het Turia park. Voor 1957 was dit een rivier die vaak overstroomde. In dat jaar gebeurde dat zo heftig, dat de regering besloot er een park van te maken en de rivier om te leiden. Het park strekt zich uit over ongeveer negen kilometer. Er zijn verschillende soorten bomen en planten in thema’s te vinden. Verder vind je er diverse speel mogelijkheden voor kinderen waaronder reus Goliath, voetbalvelden, een skatepark, vele terrassen en fonteinen. De fonteinen bij het Palau de la Musica zijn zeer indrukwekkend en op zondagochtend bewegen de fonteinen op het ritme van klassieke muziek. Daarnaast zijn er in het park veel bruggen te zien, zoals de bloemenbrug (Puente de las Flores). Ook vinden er festivals plaats zoals een tapas- en wijnproeverij en een Andalusisch festival. We bereiken het historisch centrum. Ook hier genoeg te zien o.a. het stationsgebouw, Mercado central, Plaza de la Virgin. Begin van de avond begint onze zoektocht naar "Onion Burger". Dit word op internet aangeprezen als een goede en gezellige hamburger restaurant. Als we het eindelijk vinden, blijkt het gesloten te zijn. Gaat pas halverwege de avond open. We hebben honger en gaan in de buurt een ander restaurant zoeken. We komen uit op een terras van een Argentijns restaurant. Hier hebben we een gezellige avond en het eten is heerlijk. Wij zijn de enige gasten. De eigenaar, een jonge man, heeft alle tijd voor ons. We raken flink in gesprek. Hij zit er pas 1 jaar en moet het nog flink opbouwen. Hij vraagt aan ons wat wij van bepaalde dingen vinden en hoe dat in NL is. We sluiten af met een likeurtje van het huis. We fietsen nog terug naar het moderne gedeelte in de hoop dat het daar mooi verlicht is. Dat valt erg tegen. We fietsen terug naar de CP. Aan zee is het erg druk. Hele families hebben tafels en stoelen meegesjouwd naar de boulevard en hebben het heel gezellig met z'n allen. Terug bij de bus val ik in de stoel meteen in slaap. Leuke, maar vermoeiende dag. 'S nachts slapen we minder goed, doordat er op 1 van de naastgelegen campings tot erg laat live muziek en herrie is.
We starten de ochtend langzaam op. Genieten van het ontbijt en nemen een warme douche. We maken gebruik van het servicepunt. Alles weer schoon en fris. De Cp La Marina, Carretera del Río 560, 46012 El Saler is prima. Van alles voorzien behalve elektriciteit. € 11,00 per 24 uur. Tegen de middag trekt de bewolking weg en laat de zon zich zien. We gaan op de fiets (5 minuten) naar het strand. 'S avonds gaan we naar het "centrum". Dit is waar ook de bakker zit. Hier zijn een paar restaurants, een supermarkt, paar winkeltjes en een hotel. Gelukkig met naar bed geen herrie. We slapen prima.
De laatste dag voordat we aan de terugweg naar huis moeten beginnen. Het is onbewolkt, zonnig, warm. Eind van de ochtend springen we op de fiets en gaan via een leuke route dwars door het bos naar het natuurgebied L'Albufera. We zien reigers, flamingo's, zeer veel grote vissen (meervallen?) en mannen die visnetten aan het ontwarren zijn. Dit alles aan een mooi meer, waar je ook boottochten kan doen. Later vallen we uitgedroogd op terras neer. Ook slaan we nog enkele boodschappen in. 's Avonds koken we zelf....barbecue.
Na het ontbijt ruimen we alles op. Tegen 10.00 uur zijn we klaar om te vertrekken. El Masnou is het doel. Het is warm en zonnig. We stoppen vaker om koffie te drinken i.v.m. een dipje. Om 14.30 uur komen we op de camping aan. We gaan meteen naar het strand voor een frisse duik in de zee. 'S avonds gaan we uit eten bij de haven. Hier is veel keuze in restaurants. Na het eten maken we nog een flinke wandeling over de boulevard.
390 km.
Goed geslapen. Het is minder warm. Halverwege de ochtend vervolgen we de terugreis. Bij een grote Carrefour doen we boodschappen. Tegen 12.00 uur rijden we Frankrijk in. Om 14.30 uur komen we in de plaats Palavas Les Plots. Het ligt aan het strand. Er is een hele grote CP Port Fluvial Base Paul Riquet. In eerste instantie vertellen ze ons het vol is, maar als ze zien dat wij niet zo'n grote camper hebben mogen we toch voor een plekje gaan kijken. De plaatsen zijn klein en het is inderdaad behoorlijk vol, maar voor 1 nacht vinden wij het prima. Kosten € 14,00 p/n. We gaan meteen te voet de omgeving bekijken en nog even van strand en zee genieten. Zal voorlopig laatste keer zijn. Het water is hier een stuk kouder. Terug richting CP is op het water Le Lez een strijdspel op boten aan de gang. Een drukte van jewelste. Een soort buurtfeest. Leuk om te zien. We blijven dan ook een poos kijken en maken veel foto's. 's Avonds gaan we te voet het centrum in. Het is erg toeristisch. Veel restaurantjes zijn druk bezocht. We vinden er één waar verschillende soorten mosselen op de kaart staan. Heerlijk. We sluiten de avond af met een afzakkertje bij de bus.
348 km.
We zijn vroeg op. Ik ga bij de bakker brood halen. Dit is 5 minuten lopen. Op de Cp lossen en laden we de watertank en toilet. We nemen een douche. De doucheruimte is netjes en schoon. Je komt er alleen met de gekregen code binnen. We rijden hierna meteen aan tot 's avonds 18.00 uur Hele dag mooi weer en rustig onderweg. Alleen in Lyon hebben we wat oponthoud. Net voorbij Nancy, in het gehuchtje Millery, gaan we op de P voor campers staan. Er staan al 5 andere campers. Het is gratis en kijkt uit op de Moezel. Er is zelfs een servicepunt. We lopen het hele dorpje door. Dat is flink klimmen en dalen. Mooi, maar niets te beleven. Terug bij de P bestellen we een pizza bij de verkoopwagen die er staat. Die eten we, op een bankje aan het water, op.
Door de kerkklokken, die erg hard luiden, zijn we al om 7.00 uur wakker. Nog even omgedraaid. Om 9.00 uur rijden we weer aan. Het is heerlijk weer. Ook vandaag schiet het goed op. Gelukkig blijft het koppelingspedaal het goed doen. In Luxemburg kunnen we de watertank bij een benzinepomp lossen. Dat is wel net zo fijn. Dan zitten we daar thuis niet mee. Om 14.30 uur zijn we onze woonplaats in.
422 km.